Park miejski w Toruniu to najstarszy i największy park miejski w Toruniu i jeden z najstarszych publicznych parków w Polsce. Obszar tego zielonego terenu liczy 25 ha. Teren zajmuje nadwiślańską część Bydgoskiego Przedmieścia, od ul. Konopnickiej do ul. Reja. Należy do zabytkowych założeń parkowych (w 1997 roku został wpisany do rejestru zabytków).

Wzdłuż parku znajdował się swego czasu charakterystyczny ciąg do konnej jazdy, zmieniony następnie na torowisko tramwajów w związku z poszerzeniem ul. Bydgoskiej. Park położony jest na skarpie, w urozmaiconym, falistym terenie, odznacza się malowniczością. Charakteryzuje go powiązanie układów regularnych (klomby, kwietniki, sadzawka) z formami krajobrazowymi. Tworzą je swobodnie skupione grupy drzew, lasków i zagajników, rozmieszczone wśród otwartych zieleńców, a między nimi wiją się kręte, boczne ścieżki i błyszczą wody małych stawów, będących pozostałościami po dawnych wyrobiskach cegielni Jedną z większych atrakcji jest dolina ze stawem z łabędziami i ze sztuczną kaskadą. W obręb perspektyw i widoków parkowych wciągnięto graniczący od południa teren błoń nadwiślańskich, dokąd prowadzi mostek przez starorzecze - Martwą Wisłę.

Historia

Ten park typu angielskiego założony został w 1817 roku. Ze względu na swoje położenie na pocegielnianych terenach początkowo zwany był Parkiem Cegielnianym. Ostatecznie park został ukształtowany w latach 20. XX wieku.

Przed I wojną światową w parku stał pomnik Bismarcka, który został rozebrany w 1926 r. Również tutaj, w 1909 roku, w 150. rocznicę urodzin poety Friedricha Schillera, postawiono marmurową ławę z jego popiersiem (tzw. ławka Schillera, restaurowana w 2004 i 2005 roku), a powstały w ten sposób zakątek parku nazywano Idyllą.

W tym samym okresie istniała w parku największa w całej prowincji zachodniopruskiej letnia restauracja na 4 tysiące miejsc. Na Wiśle przy ul. Przybyszewskiego istniała przystań wioślarska. Park był wówczas (jak i w okresie międzywojennym) tętniącym życiem miejscem spotkań i spacerów. Niestety w latach 60. XX wieku zlikwidowano 2 stawy, dewastacji uległy też różne elementy małej architektury.

Na zachód od Parku znajduje się obszerny teren założony w otoczeniu parkowym z dużym pawilonem z 1928 roku, przeznaczonym na cele wystawowe. Tuż obok Zieleniec, a także ulica Przy Cegielni - jedyny ślad po miejskiej cegielni, pochodzenia średniowiecznego. Cały Park jeszcze w początku XX wieku był zwany Laskiem przy Cegielni.

Przyroda

Drzewostan parkowy jest bardzo okazały, o bogatym składzie gatunkowym (65 gatunków i odmian drzew i 30 gatunków krzewów rodzimych i egzotycznych). Wśród drzew znajduje się tu wiele ciekawych okazów, m.in. stare cisy, jedyny w Toruniu kasztan jadalny, klon tatarski, ozdobne drzewko mąkini, a także kłęk kanadyjski, bożodrzew chiński, dławisz okrągłolistny, miłorząb dwuklapowy, iglicznia trójcierniowa, ajlant gruczołowaty; na trawnikach jaśminowce i głogi.

Informacje dodatkowe

Z placu Rapackiego warto zrobić sobie spacer i odwiedzić po drodze Ogród Zoobotaniczny, jak również poznać inne rejony zabytkowego Bydgoskiego Przedmieścia.

Wśród elementów architektury parkowej znajduje się:
- odrestaurowana ławka Schillera, upamiętniająca niemieckiego pisarza epoki romantyzmu
- staw z łabędziami
-  rzadkie założenia parkowe o bogatej florystyce i charakterze parków angielskich
- elementy małej architektury, rzeźby
- tor saneczkowy

Autor

Na podstawie informacji zawartych na stronie www.turystyka.torun.pl oraz www.wikipedia.org.
 

Ładowanie danych ...