Opis parku w Gardzienicach - Borku

         W odległości trzech kilometrów od Piask, po lewej stronie szosy do Żółkiewki, oddzielony od niej składem buraka cukrowego, znajduje się XIX wieczny park krajobrazowy z ruinami dworu właścicieli niegdysiejszego folwarku Borek. Budynki gospodarcze częściowo zachowane, znajdują się stosunkowo daleko na północ odsunięte od parku tworząc luźną całość z zespołem dworsko – parkowym.

           Park w Gardzienicach-Borku powstał w miejscu dawnego lasu, zachowując naturalny półdziki charakter, gdzie następnie właściciele dosadzali rzadsze gatunki drzew. Z tych ostatnich zachował się jesion wyniosły odmiany „Pendula” (Fraxinus excelsior), klon jawor - „Atropurpureum” (Acer pseudoplatanus), modrzew europejski (Larix decidua), wielkie okazy topoli białej (Populus alba), oraz liczne, stare osobniki lipy drobnolistnej i krymskiej (Tilia cordata, Tilia euchlora), jesionu wyniosłego (Fraxinus excelsior) i kasztanowca białego (Aesculus hippocastanum). 

        Park zajmuje około 4 ha na łagodnym wzniesieniu, ze spadkiem w kierunku pradoliny rzeki Giełczwi. Z tego miejsca jest wspaniały widok na część wsi Gardzienice, tzw. Podzamcze i dalej na las, Korkoszówkę i Giełczew, leżące na przeciwległym skraju doliny.
          Park w swoim zasadniczym zarysie przetrwał do dnia dzisiejszego. W latach 90-tych przechodził on z rąk do rąk. Jeden z prywatny właścicieli planował założyć tu stadninę koni. Teren ogrodził metalową siatką ograniczając dostępu do niego mieszkańcom Gardzienic i niszcząc w ten sposób jego naturalny charakter. Dokonano tam wycinki, porastających go z powodu zaniedbania, krzewów śnieguliczki białej (Symphoricarpos albus), bzu czarnego (Sambucus nigra) i podrostu drzew, zacierając jednocześnie jego dawny układ alejek.
          Od północnej strony parku zachowała się aleja lipowa wiodąca wprost na szeroki plac, przed ruinami starego dworu. Od głównej drogi na prawo i lewo rozchodzą się alejki boczne, a raczej to co po nich pozostało, o nieregularnym zarysie. W centrum parku znajdował się niegdyś duży gazon o nieregularnym, owalnym kształcie, otwarty od doliny rzeki i zlewający się z naturalnym krajobrazem łąk.
          W południowej części parku istnieje szpaler lip, za którym w przeszłości znajdował się sad dworski i bażanciarnia.  Poniżej, na łąkach zachował się stary zagajnik, gdzie rośnie kilka egzemplarzy pochodzącej z ameryki sosny Banksa (Pinus banksiana).
          Z zachodniej strony szosy do Żółkiewki można jeszcze wyodrębnić Drogę Kasztanową. Nazwa jej wywodzi się od licznych niegdyś drzew kasztanowca, tworzących coś na wzór alei. Dziś pozostały tam już tylko nieliczne osobniki.  Warto byłoby wiec odtworzyć jej charakter i dosadzić młode rośliny, a istniejące poddać zabiegom konserwatorskim i wpisać w rejestr pomników przyrody. Droga Kasztanowa łączyła niegdyś folwark Borek z dworem w Kozicach i wiodła prawdopodobnie pod dzisiejszym składem buraczanym wprost do dworu. 

Autor:

Arkadiusz Cholewa

Ładowanie danych ...

Współrzędne goegraficzne:
Szerokość geograficzna: 51.1111204275703
Długość geograficzna: 22.8471851348877